فرانتس اشمل اصالتی اتریشی دارد و از نوازندگان مشهور و نامدار سازدهنی به خصوص سازدهنی کروماتیک است. این هنرمند، فرانتس برای اولین بار در سن شش‌سالگی همراه با دو برادر بزرگترش نواختن این ساز را به صورت خودآموز آغاز کرد تا این که در سن هشت سالگی وارد مدرسه‌ی موسیقی شد.
فرانتس 12 ساله تئاتر پیکولو را به همراه برادرانش تاسیس کرد اما خیلی ناگهانی در سال 1965 سازدهنی را کنار گذاشت و در سال بعد از همسر اول خود جدا شد. او ترجیح داد در حرفه آموخته خود به عنوان تعمیرکار در شرکت راه آهن فستیوال اتریش ادامه دهد .
تولد دوباره با سازدهنی
درست در همین زمان بود که فرانتس با همسر دوم خود یعنی بریجیتا آشنا شد، بریجیتا نه تنها یار و همدم فراتنس بود بلکه تشویق‌های او بود که باعث شد فرانتس نواختن سازدهنی را دوباره از سر بگیرد. فرانتس از این دوره از زندگی خود، به عنوان تاریک‌ترین دوره موسیقی خود یاد می کند.
در سال 1987 اشمل دوباره موسیقی را با برادرانش شروع می‌کند. او با حمایت های همسرش بریجیتا تصمیم به بازگشت می‌گیرد. درست در سال بعد این سه نفر یعنی فرانتس و دو برادرش به اولین رتبه خود می‌رسند و فرانتس به عنوان یک سولیست به رتبه دوم میرسد.
در سال 1989 با جیمز مودی موسیقی‌دان برجسته و رهبر ارکستر رادیو فدرال آشنا می‌شود.
جیمز پس از شنیدن صدای سازدهنی فرانتس به او می‌گوید:
به نظر میرسد از یک کره دیگر آمده باشی، شیوه نوازندگی تو ما‌فوق تصور است
اوج پیشرفت فرانتس اشمل
فقدان دانش فنی و محدودیت‌های ابزار نه تنها فرانتس را ناامید نکرد، بلکه فرانتس شروع به ساختن صداهای منحصر به فرد خود کرد. صداهایی که هرگز در یک سازدهنی به دست نیامده بود، از جمله مهارت‌های بی‌نظیر او این بود که برای تولید ویبراتور برخلاف بقیه نوازندگان که از دست خود استفاده می کردند، از زبان خود کمک می‌گرفت.
او چنان قطعات خارق العاده ای می‌نواخت، که به دور از باور کارشناسان بود. در این زمان بود که به عنوان فردی در سازدهنی کلاسیک، انقلابی به راه انداخته است شناخته شد .
انتشار آلبوم
تلاش های خستگی‌ناپذیر فرانتس انتشار اولین آلبومش با عنوان زیگوینروایسن در سال 1989 را برای او به ارمغان آورد. پس از انتشار دومین آلبوم فرانتس (فانتازیاباروک)، او به کار خود در شرکت راه آهن پایان می‌بخشد و تصمیم می‌گیرد تا زندگی خود را به نوازندگی سازدهنی کلاسیک اختصاص دهد.
همزمان به تمرین‌های خود شدت بیشتری می‌بخشد و آن‌را به بالای 6 ساعت در روز می‌رساند. علاوه بر جیمز مودی، تعداد زیادی از آهنگسازان معاصر شروع به توجه بیشتر به فرانتس اشمل کردند. تا اینکه سومین آلبوم او در سال 2000 با عنوان “سازدهنی کلاسیک , بخش اول 1 classic harmonica” منتشر شد.
سخنرانی ها و افتخارات فرانتس
از دیگر افتخارات فرانتس می توان به جایزه Jokob Prandtaer که در شهر St. Pölten اتریش و در فوریه 2003 به او تعلق گرفت اشاره کرد. وی بعد از دریافت جایزه گفت :
بسیار خوشحالم، نه به دلیل اجراهای موفقم بلکه به این دلیل که توانستم این جایزه را برای سازدهنی دریافت کنم
همچنین او در سال 2001 سمیناری با موضوع سازدهنی در اتریش برگزار کرد و بعدها در سال 2004 تمامی متن آن را با عنوان “هم نوایی سازدهنی با ارکستر” منتشر کرد .
در مقدمه این متن فرانتس خطاب به نوازندگان جوان می گوید:
اصولا نداشتن استعداد در زمینه نوازندگی را بهانه ای بیش نمی‌دانم و معتقد هستم استعداد من در این زمینه مطلقا بیشتر از شما نیست، تنها تفاوتی که وجود دارد به توانایی‌ام در برخورد با مشکلات بنیادین در نواختن قطعات مختلف این ساز بر می‌گردد که تا اندازه‌ای حرفه‌ای‌تر از شما برخورد می کنم.
در جایی دیگر آمده است :
اینکه دسته ای از افراد سازدهنی را بیشتر یک اسباب‌بازی می پندارند تا یک ساز، دو دلیل دارد. یکی اینکه تا به حال تک‌نوازی یک نوازنده‌ی واقعی را با این ساز نشنیده اند، دلیل دوم کمبود قطعات کلاسیک ساخته شده برای سازدهنی است. در مورد دلیل اول، به هر ترتیب نمی توان برای چنین طرز تفکری افراد را سرزنش نمود، کار درست این است که بتوانیم با شیوه نواختنمان دید آنها را تغییر دهیم.
و در پایان سمینار خطاب به تمامی نوازندگان بیان می‌کند:
موسیقی باید از روح و قلبتان نشات بگیرد، اگر با تمام وجود بنوازید، بدون شک شنوندگان راضی و خرسند خواهند شد.
